YAŞARDA YAŞAMADI
Yaşar koymuşlar onun adını
Sevmezdi karısından başka kadını
Alamadı bu dünyanın tadını
Yaşarda yaşamadı otuz yedi yaşını aşamadı
Döt beş yıl arkadaş olduk
Beraber hocabeylide kaldık
Bazen ağladık bazen güldük
Yaşarda yaşamadı otuz yedi yaşını aşamadı
Bu dünyadan giden üçüncü arkadaş
Ağardı sakalım ağardı saç,olduk traş
Bizlerde gideriz bu dünyadan yavaş yavaş
Yaşarda yaşamadı otuz yedi yaşını aşamadı
Abdullah da şimdilik yaşıyor
Bilirim beni ne zorluklar aşıyor
Yaşıyor insanlar ama ne zorluklar çekiyor
Yaşarda yaşamadı dertleri aşamadı
ANAM ANAM GARİP ANAN
Köye vardığımızda salonda yatardın
Kim geliyor diye yattığın yerden bakardın
Ara sıra yatağından doğrulur kalkardın
Anam anam garip anam ben derdimi kime yanam
Hepimizin adını bezen tek tek söylerdin
Duygulanınca bir türkü söyler ağlardın
Eski günlerinden anlatır ara sıra gülerdin
Anam anam garip anam ben derdimi kime yanam
Senin ölümün bizlere çok çok ağır geldi
Senin Ölüm haberin aksaraydan gece geldi
Ortaköyden ambulans gece üçte cenazeni aldı
Anam anam garip anam ben derdimi kime yanam
Kapımıza sabah toplandı konu komşular
Cenaze arabasında yüzünü açıp tek tek baktılar
Anam sana bacılarım kızların ağıt yaktılar
Anam anam garip anam ben derdimi kime yanam
Aynur bacım ankaradan gelince ağladı
Bacımın ağlayışı yüreklerimizi dağladı
Meryem ,elif bacım kefenini bağladı
Anam anam garip anam ben derdimi kime yanam
Sen yaşarken umutlarımız kesilmedi vardı
Salondaki yattığın yerin bomboş kaldı
Bu dünyada o güzel yüzün hiç gülmedi hüzünle doldu
Anam anam garip anam ben derdimi kime yanam
ABDULLAH BAYRAKLI
01-11-2022-S
SÜLEYMAN
Süleyman bir okul hocası
İçinde gömülüdür onun acısı
Vardır onun bir tek bacısı
Süleyman Süleyman sende biraz gül eğlen
Oluruz onunla bir arkadaş
Derdi varsa döker bana yavaş yavaş
Verir oda hayatla yapar savaş
Süleyman Süleyman sende biraz gül eğlen
Dayımla beni ara sıra arar
Gelmez süleymandan kimseye zarar
Arar oda sevdiği kişileri arar
Süleyman Süleyman sende biraz gül eğlen
Abdullahta süleymanın bölesi
Seversin dostumu olurum onun kölesi
Yunus dayımda bunu böyle bilesi
Süleyman Süleyman sende biraz gül eğlen
18 12 2002
DOKTORUM DOKTORUM BABA DOKTORUM
Bayram günü mezarı ziyaretine gittim
Bütün köyümüz halkı mezarlıkta idi
Herkes anasını babasını ölenlerine dua ediyordu
Bir genç henüz yapılmamış mezar başında ağlıyordu
Sordum orda birine bu ağlayan kim diye
Doktor abdullkadir’in oğlu dedi
Abdulkadir BABA köyümüzün en genç ve yiğit doktoruydu
Kimin derdi sıkıntısı olursa ona danışıp Sararlardı
Fakat genç yaşta ölmesi herkesi öyle yakıp yıktı ki
Biliyorum doktorumuza abdulkadire nazar oldu
Sanki bana ve sevenlerine dünya zindan oldu
Muhittin ile aksaraya bazen yanına ara sıra giderdik
Hastalıklarımızı ona sorar bilgisinden faydalanırdık
Yaktın bizleri Sen doktor abdulkadir. BABA yaktın
Babasının adı yakup ali annesi gülfidan
Çok genç gitti O gül gibi inan delikanlı fidan
Abdullah da bu dünyada kimi sevdiyse gidiyor
Ömür dediğin şey zamanı gelince çabuk bitiyor
Mezarlığa baktım da ne babayiğitler yatıyor
Erken ölümün bizleri yaktı gitti yakışıklı doktorum
Takdiri ilahi böyle imiş ömrün bu kadarmış
27 Temmuz.. Perşembe
Saat 07 58
O GÜNLERİ NE ÇABUK UNUTTUN
Yıllar önce seninle çok çalıştık
Çok zorluklara çok acılara alıştık
Gün geldi kahkalarla sevinçle gülüştük
Muhittin muhittin o günleri ne çabuk unuttun
Çok çatılarda beraber çalıştık
Çok dostlarımız oldu onlarla da çalıştık
Ramazan nurettinle dörtlü olduk gülüştük
Muhittin muhittin o günleri ne çabuk unuttun
Sen direkte yüksekte ben yerde toprakta
Bize ondanmı sen kardeşim tepeden bakıyorsun
Sizlersiz yapamam ben bunu iyi biliyorsun
Muhittin muhittin o günleri ne çabuk unuttun
Abdullah da dostlarını arkadaşlarını hiç unutmaz
Sizleri kafaya takınca uykusu gece tutmaz
Bazen anılarımız o günlerimiz hayalimden gitmez
Muhittin muhittin o günleri ne çabuk unuttun
ERZİNCAN
Erzincan Erzincan sana gönderdik bir can
Yirmi yaşına getirdik sırtımızda götürdük
Yemedik ona yedirdik giymedik giydirdik
Erzincan Erzincan sende var bizim can
Köyde kalırdı ara sıra gelirdi
Dedesi onu çok severdi
Evimizde ara da bir kalırdı
Erzincan Erzincan sende yaşıyor bir can
Otobüse bindirdik otobüsü zor dönderdik
Arkadaşlarla anam babamla veda edip gönderdik
Eve gelince komşumuzla beraber ağlaştık
Erzincan Erzincan sende yaşıyor bir can
10 12 2001
BİZİM MOTOR
Geçen duydum babam motoru satacak
O gün sabaha kadar bilmem nasıl yatacak
Bundan sonra kimlere çatacak
Satma baba satma sarı fiatı
Bulamazsın sen sonra bu hayatı
Çorağa giderdik hep kazma kürek
Dayanırmı fiyata bilmemki yürek
Satma da ona senelerce binek
Satma baba satma sarı fiatı
Bulamazsın sen sonra bu hayatı
Çatıya giderdik keser testere
Köyde lazım olurdu fiat herkese
Dolmazdı baba senin bu garip kese
Satma baba satma sarı fiatı
Bulamazsın sen sonra bu hayatı
Satarsan komşularda olur perişan
Sonra halin daha da zor olur inan
Fiata da dayanmaz can
Satma baba satma sarı fiatı
Bulamazsın sen sonra bu hayatı
ARKADAŞIM VAHİT
Seninle çok hayalimiz vardı
Sana yaşamak nefes almak çok zordu
Ali çalı Abdullah da her zaman vardı
Arkadaş arkadaş sana birden bire ne oldu
Hafta sonları bizleri arardın
Kendine olurdu hep senin zararın
Hep doğru söylerdin onun için seni arardım
Arkadaş arkadaş sana birden bire ne oldu
Düğün yapacaktın hayalin büyüktü
Bir aralık ayında içimize sızı çöktü
Arkadaşlarının boyunu büktü
Yaktık kara vahit sende bizleri
Abdullah da sana bir hatıra yazıyor
İsmini böyle yazmak beni çok üzüyor
Yiğit arkadaşım senden ayrılmak bizleri üzüyor
Yaktın kara vahit sende bizleri
İnsanın halinden hemen anlardın
Seversen arkadaşı ondan ayrılmazdın
Bizlerle pikniğe gitmeyi çok severdin
Arkadaş arkadaş sana birden bire ne oldu
AMCAM
Akşam olunca lambayı yakarsın
Tuncay geliyormu diye kapıya bakarsın
Buradan gidince bizi yakarsın
Amcam amcam benim amcam yüreği yufka amcam
İçince yüreği daha çok yufkalır
Almanyaya gidince on bir ay kalır
İnsanın kıymetini o çok iyi bilir
Amcam amcam benim amcam yüreği yufka amcam
İçtiği zaman bülbül gibi olur
İçmediği zaman sanki lal olur
Kafayı birine taktığı zaman çok kötü olur
Amcam amcam benim amcam yüreği yufka amcam
Ancak Abdullah anlar onun dilinden
Severse insanı iyilik gelir elinden
Bazen üzülünce geçilmez göz yaşı selinden
AKPINAR KÖYÜM
Akardı pınarları yıllar önce
Bağlardında açardı gülleri gonca
Ayrıldım köyümden ben yıllar önce
Akpınar köyüm yapamıyorum seni görmeyince
Gurbetçisi çiftçisi çobanı
Evelden öküzler vardı kara sabanı
Sürerdi tarlaları hep dolanı dolanı
Akpınar köyüm yapamıyorum seni görmeyince
Ahmet fakılı kayalıboğaz
Mercimek pınarı Davut ağa Karapınar
Aşağı bağ çadır yeri kepir hep olur yaz
Akpınar köyüm yapamıyorum seni görmeyince
Uzaktan bakınca Kıbrıs’a benzersin
Hasretinle köylülerini çok çok üzersin
Birlik beraberlik olur halkı çok güzelsin
Akpınar köyüm yapamıyorum seni görmeyince
13 08 2008e
Bağlardında açardı gülleri gonca
Ayrıldım köyümden ben yıllar önce
Akpınar köyüm yapamıyorum seni görmeyince
Gurbetçisi çiftçisi çobanı
Evelden öküzler vardı kara sabanı
Sürerdi tarlaları hep dolanı dolanı
Akpınar köyüm yapamıyorum seni görmeyince
Ahmet fakılı kayalıboğaz
Mercimek pınarı Davut ağa Karapınar
Aşağı bağ çadır yeri kepir hep olur yaz
Akpınar köyüm yapamıyorum seni görmeyince
Uzaktan bakınca Kıbrıs’a benzersin
Hasretinle köylülerini çok çok üzersin
Birlik beraberlik olur halkı çok güzelsin
Akpınar köyüm yapamıyorum seni görmeyince
13 08 2008