Beytullah KARANFİL

 

 

 

 

KARANFİL

Karanfil gelince gül gelir akla
DurmayanlarI vurup patakla
İyi sözleri kafanda sakla
Güllerin hasıdır kokar karanfil

Baharı gelince erken acarsın
Burcu burcu her yerlerde kokarsın
Güz gelince neden boyun bükersin?
Hastaların neşesi sensin karanfil

Doğum günü olan seni götürür
Eşine dostuna neşe getirir
Vazolar içinde başta oturun
Gönüllerin tacı sensin karanfil

Yerine düşmezsen gahır edersin
İçine kapanır çöker gidersin
Kötünün diline düşsen nidersin?
Garipler neşesi sensin karanfil

GURBET

Gözünün yaşıylan gönderen anam
Boynu bükük kalmış kuzuyla canan
Dedim hiç üzülmen dönerim hemen
Kement vurmuş kollarıma bu gurbet

Gözyaşları akar gider sel gibi
Çoluk çocuk susmuş bakar el gibi
Kısa günde dönerim dedim yel gibi
Çözemem kolları bağlar su gurbet

Gurbeti çekmesi inan ki zor
Ayrılık ateşi içimde bir kor
Ondan acı olan yoklukta var
Bağlamış yolları bırakmaz gurbet

Sılam burcu burcu gözümde tüter
Baharı gelmişte kuşları öter
Viran olmuş hanem yosunlar tutar
Bağlamış yolları bırakmaz gurbet

Özlemim çekermiş bacım gardaşım
Siyah geldim dostlar ağardı saçım
Yol yaklaştı gayri bitiyor isim
Kıramam kementi bırakmaz gurbet

Beytullah da derki agva kuşları
Mevla kurtarsın darda kalan güçleri
Gurbet elde yedim gümrah saçları
Baglamış yolları bırakmaz gurbet

GARİPLER

Çileli doğarda çileli ölür
Neden boynu bükük olur garipler
Kenara çekilip bükülü kalır
Neden boynu bükük olur garipler

Bir ekmek içinde düşer yollara
Çeker gider bilinmeyen ellere
Perisan olupda düşer dillere
Herdem gözü yaşlı olur garipler

Ayakkabı bulsa pantolon olmaz
Bol ekmek bulutda bir karni doymaz
O garip halini soran bulunmaz
Daima çileli olur garipler

Ele bahar gelse ona kış olur
Gülmez gözleri daima yas olur
Siyah bulamazsın beyaz sac olur
Çile ile ömrü biter garipler

Bir tebessüm görse hazine sanır
O soluk yüzleri biraz canlanır
Bir hayal kurar hayale dalar
Ömrü hayal ile geçer garipler

Beytullah da derki vatandan ayrı
Gayrı bel bağlamam ALLAH´dan gayri
Kadere karşı bu boynum eğri
Şükür ile ömrünü tüketir garipler

BEN GÖREMEDİM

Vardım hanemede sessizlik cökmüş
Sevenler gelipde gözyaşı dökmüş
Yakınlara baktım boynunu bükmüş
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

Ayrılık acıdır bilene yeter
Yokluk zordur ölümden beter
Yuvam tapınakdı baykuşlar öter
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

Haneyi beklerdi baykuş misali
Kendi diktatördü dersin sen vali
Hoşuma giderdi onun her hali
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

Bizi görünce gülerdi garibin yüzü
Dönecaamizde başlardı sızı
Mevlaya emanet ederdi bizi
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

Köşesi belli o boş duruyor
Dünyaya gelen elbet ölüyor
Kedisine baktım o miyavlıyor
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

Beni görünce neşe saçardı
Bir sevinç gelir sanki uçardı
Gizli sırlarını bana açardı
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

Mezarına vardım örtülü toprak
Üzerine düşmüş gazelle yaprak
Dedim seni seven geldi doğrulda bir bak
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

Ayakdan düşmüş o hep yatardı
Çıkısını sağa sola atardı
Unutur bulamaz sancı tutardı
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

El eline kalmış eğikti başı
Vijdana kalmışdı ekmeği aşı
Anlatır derdini akardı yaşı
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

Çocukları sever bi gelin derdi
Cağırır yanına para verirdi
Seker alın ama döğüşmen derdi
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

Günde 15 bin dersi çekerdi
Mahşerde soracak yaradan derdi
Namazın bırakmaz dua ederdi
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

Beytullahım neden böylesin?
Allah mekanını cennet eylesin
Bu can çıkmadıkca hayırın etsin
Anam göçüp gitmiş ben göremedim

AYRILMASIN SEVENLER

Ayrılmasın sevenler
Sonunda beddua ederler
Hep boynu bükük giderler
Hiç ayrılmasın sevenler

Gözyaşına dalmasın
Kimse beddua almasın
Sevenleri ayırmasın
Hiç ayrılmasın sevenler

Gözyaşları kurusun
Hevenler hep mutlu olsun
Herkes sevdiğini alsın
Hiç ayrılmasın sevenler

Hak sevgisi kul sevgisi
Ana baba yar sevgisi
Evlat bacı kardeş sevgisi
Hiç sevenler ayrılmasın

Vatan millet sevdalısı
Çocuklarının anası
Kimse boynu bükük kalmasın
Hiç sevenler ayrılmasın

Beytullahım ben bir kulum
Yaşantının sonu ölüm
Kimse yapmasın kula zulüm
Hiç sevenler ayrılmasın

ANASININ BABASININ GÖZÜNÜN NUR’U

Dünyalar durdukca durasin kizim
her iki cihanda gülsün hep yüzün
ömrünce mevlam vermesin hüzün
anasinin babasinin gözünün nuru

Su yalan dünyada yüzün hep gülsün
ne istersen mevlam bol versin
hic bir seyde gönlün kalmasin
anasinin babasinin gözünün nurU

Yazin baharin hic gitmesin
nere elin atsan her sey bol gelsin
ömrünce mevlam hic dert vermesin
anasinin babasinin gözünün nuru

Mevlam dert vermesin dallan budaklan
hic gazel düsmesin yesil yapraklan
gönlünce olsun kiz ile oglan
anasinin babasinin gözünün nuru

Baban bilir bitmez sevgini
anan gelene övüyor seni
mevlam mutlu esin her iki dünyani
anasinin babasinin gözünün nurU

Beytullah da derki unutmadim seni
özlemin sarmis gitmez her yeri
resmin bakdikca dolar anayin gözleri
anasinin babasinin gözünün nuru

AFLAKLI

Ortaköyden çıkınca görürsün köyü
Geçerken dersin tek mezar deyi
İçini açar o özün suyu
Selamın aleyküm size aflaklı

Yukarı çıkınca mezarlığı görürsün
Gulhü Elham okur yüzlerine sürürsün
ALLAHim cehennem azabı verme sen dersin
Selamün aleyküm size aflaklı

Köye girince sevinin durun
Konuyu komşuyu orada görün
selam verip hal hatır sorun
Selamün aleyküm size aflaklı

Köyümü sorarsan tepe yamacı
Kenarında elma çalı söğüt ağacı
Çoğalmış içinde sofusu hacı
Selamün aleyküm size aflaklı

Kekiği yavşanı dağında biter
Sabaha karşı kekliği öter
Kuzusu buzağısı çevrede yatar
Selamün aleyküm size aflaklı

Emmi diye hatırın soranı
Hastaları gidip evde göreni
Kadın erkek hal hatır bileni
Selamün aleyküm size aflaklı

Elbet vardır içinde kötü olanı
Zehir saçar aratmaz yılanı
Basa iş gelince geçmiş olsun diye geleni
Selamün aleyküm size aflaklı

İstikbal diye terk etmiş çokları
Haneye bakınca bilin yokları
Kapanmış evleri yok olmuş ocakları
Selamün aleyküm size aflaklı

Vatan sevgisi hak sevgisi gibidir
bir sevgili gibi insani özletenidir
içimde sevgisi ölmez ebedidir
Selamün aleyküm size aflaklı

Suyu kesipte ağaç kurudan
komşu tarlasını sürüp bu benim diyen
Helali harami bilmeyip yiyen
Sonunda ölüm var bilin aflaklı

Beytullah da derki incitmen kulu
Sonu kara toprak bunu siz bilin
Komşuları gidin mezarda görün
Sıra sizede gelir bilin aflaklı…!

AFLAK

Aflak dedikleri tepe eteği
Kıraçlar sürülmüş kalmamış mal otağı
Sanki olmuş kötülerin yatağı
Kim hesap soracak bilinmez gider

Dere tepe kalmamış sürülüp gitmiş
Kekiği yavşanı yok olup bitmiş
Fırsat bulanlar tarımar etmiş
Kim hesap soracak bilinmez gider

Çıkar yabana tezzek toplardı genci karisi
Üç beş tane olurdu koyun sürüsü
Islık kaval ile güder idi birisi
Kim hesap soracak bilinmez gider

Bazı vatandaşlar şikayet etmiş
Sen dersin sorumlu kalmamış bitmiş
Nerde vatan severlik nereye gitmiş
Kim hesap soracak bilinmez gider

Tapulu yerin biri kesmiş suyu sürmüş tarlayı
Tuttuk avukat açtık davayı
Tapulu yere hakim 6 senedir veremedi kararı
Kim hesap soracak bilinmez gider

Günde 5 vakit okunur ezan
Neden ceza görmez düzeni bozan
Çoğalmıs garibi sokakta korkutan
Kim hesap soracak bilinmez gider

Gönül ister hz. Ömerin adaleti
Huzurlu neşeli görsem milleti
Yok etse memlekette bütün kötülükleri
Kim hesap soracak bilinmez gider

Beytullah da derki kazamızın kaymakamı
Alo deyip toplasa köylerin muhtarları
Sorsa diyom kıraç sürenlerden hesabi
Çok zor is midir bilinmez gider….!

BEYTULLAH KARANFİL